19.04.2019

Varen met een jacht van: Vlissingen naar Gibraltar

Varen met een jacht van: Vlissingen naar Gibraltar
Een mooie herinnering aan mijn vaartocht met de ‘Gene Machine’, een Amels jacht van 55m, van het type Amels 180. Lees mee van dag tot dag!

Donderdag 23 november

Het Superjacht ‘Gene Machine’ was eind 2017 op de werf voor een refit. Daarin word het jacht gecheckt en wordt er nieuw apperatuur geinstaleerd. Het belangrijkste onderdeel van de refit was het inbouwen van een Sonar systeem voor op de boeg. De Gene Machine is namelijk een jacht wat alle uithoeken van de wereld bezoekt en zodoende ook de Artic. Daar is een Sonarsysteem zeer goed bruikbaar. (voor ijsbergen!)

Ik heb hierbij het proces van het plaatsen van de Sonar meegemaakt en geholpen waar mogelijk. Ook ben ik diverse malen brandwacht geweest tijdens de laswerkzaamheden in het boegcompartiment voorin het schip. ruim.

Na een tijdje meegewerkt te hebben aan de refit van de ‘Gene Machine’ kwam het vertrek van het jacht in zicht. Ik had leuk contact met een paar crew leden en had ze al een paar keer geholpen. Na werktijd ging ik nog even langs op de kade. Tijdens een gesprek over de dingen waar ze nog als laatste mee bezig waren vroeg de captain ineens of ik soms mee wilde naar Gibraltar? Volledig “flabbergasted” was ik! Natuurlijk wilde ik wel mee, maar de volgende ochtend 9.00 uur zouden ze al vertrekken. Hoe ga ik dat voor elkaar krijgen? Ze gaven aan dat ze nog wel iemand konden gebruiken aan boord. Ik heb direct mijn stagebegeleider gebeld en afgesproken dat we het de volgende dag zouden bespreken. Want er moest natuurlijk wel toestemming komen van Amels!

Vrijdag 24 november

‘s Ochtends kwam ik om 6.55 aan bij Amels, nog onzeker of ik wel mee mocht. Met mijn stagebegeleider ben ik naar de hoofden van productie gelopen en kreeg ik groen licht, ik mocht mee!
Ik pakte snel mijn tas en ging aan boord bij de ‘Gene Machine’. Na een rondleiding aan boord mochten we veiligheidsoefeningen doen, waaronder brandblusoefeningen en een “abandon ship”. Bij deze oefening kreeg ik een lifesuit aan en sprong ik in het water vanaf het sundek, ongeveer 6 meter hoog Daarna zwom ik naar de voorkant van het schip en kreeg ik een speciale reddingsband toegeworpen. Daarmee kan je tegen de zijkant van het schip omhoog klimmen. Uiteraard trok tegelijkertijd de crew mij omhoog. Een supervette ervaring!

Daarna geholpen bij het afdok proces van het jacht en het weggaan door de sluis. Vervolgens de touwen en fenders opruimen en toen waren we on our way! Nadat we klaar waren met werken hebben we ons bij de brug gemeld, en heb ik de basis navigeren geleerd op het kanaal. Het lijkt eigenlijk best makkelijk, maar dat is het natuurlijk helemaal niet!

Op het kanaal was het erg druk, en op een gegeven moment kwam er een tanker die amper reageerde over de radio en op onze koers voer. Hij kwam vanaf bakboord, wat betekende dat hij weg moest geven en uitwijken. Dat deed hij niet, dus toen hebben we een 360 graden draai gemaakt om hem te ontwijken. Vervolgens weer terug op koers gegaan. Dat was best schrikken!

Het kanaal was druk, met alle ferries en al het verkeer aan alle kanten, maar al snel kwamen de ‘White cliffs of Dover’ tevoorschijn en aan de andere kant Frankrijk. Leuk om te zien! Na het drukste punt gehad te hebben, en veel gesproken te hebben met de crew wat er allemaal aan boord en op de brug gebeurd, gaan slapen.

Locatie: The English channel
Blauwe heldere lucht
10-12 zeemijl zicht

Zaterdag 25 November

Wakker geworden met een raar gevoel, wat ik nog nooit gehad had. Wat blijkt: ontzettend zeeziek. Wat een rotgevoel! Alsof je dronken in een achtbaan zit terwijl je ontzettend moe ben.

Om 8:00 gemeld op de brug, waar ze me een beetje toelachten om het zeeziek zijn en me zeiden dat het morgen met beter weer over zou zijn. Gelukkig was ik niet de enige, er waren meer crew leden zeeziek.

Vervolgens nog op de brug gezeten en dolfijnen gezien. 3 zelfs! Zwemmend voor de boeg. Helaas geen foto’s kunnen maken. Voelde me aardig beroerd, zodoende weer terug naar bed gegaan en snel in slaap gevallen. Rond 11:00 weer wakker geworden, Nog extra moe, het sloopt je best wel. Weer rustig naar de brug gegaan en naar de horizon gekeken. Deze dag kon ik helaas minder betekenen voor de crew en zodoende ook leren.

Na het avondeten weer naar brug gegaan om wat te helpen.

Locatie: bovenin en middenin de Bay of Biscay, frankrijk.
Ruigere zee, 3m golven

Zondag 26 november

08:00 fris opgestaan met nieuwe energie, het zeeziekte gevoel is weg, hoezee! 09:15 heb ik me op de brug gemeld. Captain Fraser stond aan het roer met als lookout Tom. Kort gepraat en om 10:00 begonnen met de werkzaamheden, o.a. op het sundeck met het dek schrobben. Heerlijk weer! Het ochtend zonnetje stond op de boeg. Gelukkig kalme golven.

Met warm water heel het sundeck “ontzout” want de zoutkorrels lagen erop na de 3 meter hoge golven van gisteren.

Zo leer en praat je veel met de crew over wat er allemaal aan boord moet gebeuren. Ook nog verder de boeg en de brug schoongemaakt. En het afterdek.

Eind van de middag en avond weer op de brug gezeten om de radars en systemen een beetje te leren kennen en uiteraard boten op zee gekeken.

Heerlijk vredig als je zo alleen maar zee ziet en hoort. We krijgen te horen dat we morgen een helikopteroefening gaan doen! Ben benieuwd. Nog geprankt door Ben, de co-captain. Moest de bel luiden om schepen te waarschuwen waar helemaal geen schepen waren, terwijl er goed zicht was. Stom! Ik wist ook niks van varen, en dacht dat het iets met traditie te maken had. Nou ja.. iedereen leert… Daarna genavigeerd op de brug, best leuk om te doen. Rond elf uur gaan slapen.

Locatie: Bay of biscay, spanje/portugal
Rustige zee
Golfhoogte max. 1 meter
Blauwe lucht met een beetje wolkjes.

Maandag 27 november

Om 8:00 weer op, kort ontbijt gehad en weer naar de brug gegaan. Rond 10:00 het main deck gaan ontzouten. Best een werk op zo’n groot jacht.

Toen lunch gehad, en na de lunch een korte briefing over de helikopteroefening op de brug. En daar was ie om 14:00! Giga heli. Wel 23m! Dat is half ons jacht wat dan ineens 20 meter boven je hangt, ontzettend vet. Het leek echt alsof hij de mast een kopje kleiner ging hakken. Vervolgens kwam er iemand met een kabel uit. Zo werd er een paar keer geoefend. Toen die wegvloog voelde je het pas echt wat een wind van dat ding afkwam. De oceaan waaide ervan! Daarna kregen we nog even een ‘close flyby’ waarbij die op 10 meter afstand met 200 km/h langs denderde. Ook mega dik. Kort nagepraat en vervolgens weer op de brug gezeten, met de navigatie spelen.

Locatie: in het midden van Portugal voor de kust.
Rustige zee
Bewolkt
7 zeemijl zicht

Dinsdag 28 november

Weer op tijd op, rond achten, en naar de brug. We hebben vandaag weer een iets ruigere zee, maar deze keer gelukkig geen last van zeeziekte. Je went er blijkbaar aan.

Omdat de golven gewoon over de dekken slaan, heeft het niet zoveel zin om weer te gaan wassen. Zodoende weer op de brug geweest, mijn favoriete plek. Het begint drukker te worden sinds we de straat van Gibraltar naderen. Marineschepen door de verrekijker! Er is blijkbaar een oefening geweest. Meer dan 10 verschillende marine schepen gezien.

En dan in een keer iets in de verte drijvend op het water. Ik dacht eerst een walvis, maar het blijkt een nieuwe Zodiac (grote rubberboot) te zijn. Gelukkig geen mensen erin, maar wel veel spullen. We naderen en haken de Zodiac vast en trekken haar op het zwemplateau. Meerdere jerrycans met gasolie en zelfs een (yamaha 15pk) motor aan boord. Schoenen, helmen, houten paddels, kleden, en zelfs een paspoort gevonden. Het blijkt van iemand uit Congo te zijn. We hebben het gemeld aan de kustwacht en de zodiac met touwen vastgezet en we zijn verder gevaren. De straat is in zicht! Aan de ene kant Spanje en de andere kant Marokko. Het is vrij druk, veel kleine visserscheepjes en andere bootjes in zicht.

We naderen Gibraltar terwijl de zon ondergaat, erg mooi gezicht. Wat een drukte! Tankers, cruiseschepen, marine, ferries, vissers, jachten, containerschepen, alles is er. Gibraltar in het donker, wat een lichtjes! We dokken om 19:00 en staan eindelijk weer op vast land. Nu de boot schoonmaken. Een superjacht kan natuurlijk niet maken om er vies en zoutig uit te zien.

Er komt ook nieuwe crew aan boord, 5 nieuwe crew leden uit alle delen van de wereld. Kort gesproken met een Belg, Het is toch wel chill om weer Nederlands te praten. Ik dacht wel goed Engels te kunnen, maar je komt jezelf echt wel tegen op zo’n reis, vooral al dat technische Engels!

Rond 22:00 klaar met het jacht, we beginnen nu met de zodiac. De motor doet het nog! De kustwacht wil hem niet. Aluminium bodem eruit gehaald en de boot leeg laten lopen, schoongemaakt en meegenomen. Bootje is legaal van ons. Lachen! Gratis mooie nieuwe boot.

We plannen hem ergens op Sint Maarten weg te geven, omdat ze daar een orkaan hebben gehad.
Op de boot gaan we met zijn allen eten. En een biertje gedronken. Op dat moment besef je dat je het wel immens gaat missen. Daarna vroegen ze of ik de boot na het tanken aan de andere pier wilde aanmeren. Maar natuurlijk wil ik dat proberen! Ging alleen niet echt, want het is toch een stuk moeilijker dan het lijkt. Op dat moment denk je echt dat je de boot in de muur gaat crashen. Co-captain Ben heeft het overgenomen en ik heb maar meegekeken. Wat een handelingen en geduld moet je hebben!

Locatie: Gibraltar
zee: ‘s ochtends ruw, ‘s avonds rustig
bewolkt
10 zeemijl zicht.
Golven ‘s ochtends 2.5m en ‘s avonds 0.5m

Woensdag 29 november 2017

7:00 opgestaan. Helaas vandaag de dag van vertrek. Het was nog 2 uur rijden richting Malaga Airport met de taxi. De captain ging met me mee naar het vliegveld omdat hij zelf ook die dag vertrok richting Londen. Afscheid genomen van de crew.

Als je dan wegrijdt met de taxi en het jacht ziet gaan, ouch. Onderweg zie je Gibraltar en Spanje. Op het vliegveld verloopt alles goed. De captain bedankt voor de super ervaring en ingestapt. In het vliegtuig nog even geslapen, de vlucht duurde ongeveer 3 uur. Net op tijd wakker om de werf en Vlissingen nog te zien vanuit het vliegtuig! Voor mij ook nog een hoogtepunt. Het zal ook niet zomaar ophouden. Veilig geland in Amsterdam. Ik ga de ‘Gene Machine’ en de crew missen, ik was daar helemaal op mijn plek. En zou dat werk graag meer doen. Maar op weer naar Amels en mijn stage afmaken. Wie weet wat ik nog meer mee maak.

Recent nieuws