08.02.2022
Een stuurloos schip onder sleep de haven van Rotterdam binnenloodsen
Een stuurloos schip onder sleep de haven van Rotterdam binnenloodsen, terwijl heel Nederland meekijkt. Een uitdagende klus voor de ervaren Rotterdamse registerloods Edgar Hoeboer. Hoewel: vooral de voorbereiding en het meren waren bijzonder, maar verder blijft hij er vooral nuchter onder. ‘Samen met mijn collega’s vaar ik iedere dag tientallen schepen veilig Rotterdam in. Deze situatie was natuurlijk best bijzonder, maar als je het al zo vaak gedaan hebt weet je ook waar je op moet letten.’
Op 31 januari sloeg de JULIETTA D in het ankergebied van IJmuiden van haar ankers. Zij raakte op drift en kwam in aanvaring met de PECHORA STAR. Met een groot gat in de romp dreef ze richting een windmolenpark, terwijl de bemanning werd gered. Nadat het in de avond lukte een sleepverbinding te leggen werd al snel besloten dat zij de volgende dag, bij daglicht, naar Rotterdam zou worden gesleept. In de ochtend van 1 februari werd loods Edgar Hoeboer met de heli aan boord van de sleepboot SOVEREIGN gezet. Samen met zijn collega’s aan boord van de JULIETTA D en de begeleidende sleepboot MANTA stond hij aan de lat om het beschadigde schip veilig naar binnen te brengen.
Om 7 uur ’s ochtends werd hij gebeld door de Loodsdienstleider met de vraag hoe laat hij op de Pistoolhaven, het loodsstation in de Europoort, kon zijn. Vandaar vliegt hij met de heli naar het beloodsingspunt op zee. Meteen beginnen de voorbereidingen. ‘Collega Jenny Hulsegge en ik bereiden de reis samen voor: hoe ziet de situatie eruit en wat komen we tegen? Daarna zijn we vooral bezig geweest met afstemmen: wie doet wat en hoe pakken we het aan?’ Bij die afstemming hoort ook overleg met heli-operator NHV . ‘Behalve bepalen hoe laat we moeten vertrekken, hebben we ook met hen overlegd hoe we veilig aan boord komen’, licht Hoeboer toe.
Dat NHV ook deelnam aan de SAR-operatie en een deel van de bemanning evacueerde geeft veel vertrouwen. ‘Sowieso is dat vertrouwen groot, en dat moet ook wel. Bij slecht weer gaan we altijd al aan boord en van boord met de heli. De crew is dus zeer ervaren en kende de situatie al omdat ze ook een hoofdrol speelden bij het redden van de bemanning.’ Inmiddels was ook duidelijk dat het schip stabiel was en via de bergers was gemeld dat er alleen een lek in de machinekamer was.
Het meeste overleg over toestemming en nautische voorwaarden met de Havenmeester was al voorafgaand gevoerd. Daarom lag er een uitgewerkt plan van aanpak en kon de reis zelf soepel verlopen. Aan boord van de JULIETTA D was geen bemanning, maar alleen een paar bergers en collega Jenny. ‘Tijdens de reis hadden Jenny en ik veelvuldig contact, vooral om zaken af te stemmen. Je let bij binnenkomst extra op de overige scheepvaart en de stroming in en rond de Maasmond, het Beerkanaal en het Breeddiep. Dat kan flink effect hebben op de koers. Daarom nam Jenny de lead toen we binnen de pieren kwamen: zij had vanaf de brug van de JULIETTA D het beste overzicht en kon de sleepboten vanaf daar goed aansturen.
’Al met al geen dagelijkse kost dus, geeft Hoeboer toe. ‘Er was natuurlijk veel aandacht voor dit schip, maar eenmaal aan boord ben je daar niet mee bezig. We hebben allebei zoveel ervaring als loods dat we deze reis ook gewoon zagen als één die bij onze taak hoort.’ Daar hoort ook het afmeren bij. ‘Dat ging heel behoedzaam met 4 havenslepers en met gebruik van Shore-Tension van de KRVE. Die samenwerking zorgde voor een veilige meeractie.
’Toen hij na afloop van boord stapte, voelde Hoeboer vooral trots en voldoening. ‘Dit soort reizen zijn voor mij toch wel de krenten uit de pap. En het is natuurlijk prachtig dat de haven van Rotterdam zijn rol als Port of Refuge” waarmaakt en dat wij daarbij als loodswezen onze bijdrage kunnen leveren.
’Veel tijd om bij te komen van de bijzondere reis had Edgar niet. Ook zijn collega Jenny Hulsegge aan boord van de JULIETTA D stond woensdagochtend alweer aan boord van andere schepen. Tijd om alle nieuwsberichten terug te lezen hebben ze nog niet gehad. ‘Als ik straks thuis kom, pak ik ontbijt en dan ga ik er eens goed voor zitten’, lacht Jenny. ‘Dat is wel wat ons werk inhoudt: 24 uur per dag en 7 dagen in de week. Zo’n speciale reis tijdens je dienst maakt je wel trots natuurlijk, maar andere schepen willen ook veilig naar binnen en naar buiten’, benadrukt Hoeboer.
Bron: Loodswezen
Foto: Edgar Hoeboer
Op 31 januari sloeg de JULIETTA D in het ankergebied van IJmuiden van haar ankers. Zij raakte op drift en kwam in aanvaring met de PECHORA STAR. Met een groot gat in de romp dreef ze richting een windmolenpark, terwijl de bemanning werd gered. Nadat het in de avond lukte een sleepverbinding te leggen werd al snel besloten dat zij de volgende dag, bij daglicht, naar Rotterdam zou worden gesleept. In de ochtend van 1 februari werd loods Edgar Hoeboer met de heli aan boord van de sleepboot SOVEREIGN gezet. Samen met zijn collega’s aan boord van de JULIETTA D en de begeleidende sleepboot MANTA stond hij aan de lat om het beschadigde schip veilig naar binnen te brengen.
Om 7 uur ’s ochtends werd hij gebeld door de Loodsdienstleider met de vraag hoe laat hij op de Pistoolhaven, het loodsstation in de Europoort, kon zijn. Vandaar vliegt hij met de heli naar het beloodsingspunt op zee. Meteen beginnen de voorbereidingen. ‘Collega Jenny Hulsegge en ik bereiden de reis samen voor: hoe ziet de situatie eruit en wat komen we tegen? Daarna zijn we vooral bezig geweest met afstemmen: wie doet wat en hoe pakken we het aan?’ Bij die afstemming hoort ook overleg met heli-operator NHV . ‘Behalve bepalen hoe laat we moeten vertrekken, hebben we ook met hen overlegd hoe we veilig aan boord komen’, licht Hoeboer toe.
Dat NHV ook deelnam aan de SAR-operatie en een deel van de bemanning evacueerde geeft veel vertrouwen. ‘Sowieso is dat vertrouwen groot, en dat moet ook wel. Bij slecht weer gaan we altijd al aan boord en van boord met de heli. De crew is dus zeer ervaren en kende de situatie al omdat ze ook een hoofdrol speelden bij het redden van de bemanning.’ Inmiddels was ook duidelijk dat het schip stabiel was en via de bergers was gemeld dat er alleen een lek in de machinekamer was.
Het meeste overleg over toestemming en nautische voorwaarden met de Havenmeester was al voorafgaand gevoerd. Daarom lag er een uitgewerkt plan van aanpak en kon de reis zelf soepel verlopen. Aan boord van de JULIETTA D was geen bemanning, maar alleen een paar bergers en collega Jenny. ‘Tijdens de reis hadden Jenny en ik veelvuldig contact, vooral om zaken af te stemmen. Je let bij binnenkomst extra op de overige scheepvaart en de stroming in en rond de Maasmond, het Beerkanaal en het Breeddiep. Dat kan flink effect hebben op de koers. Daarom nam Jenny de lead toen we binnen de pieren kwamen: zij had vanaf de brug van de JULIETTA D het beste overzicht en kon de sleepboten vanaf daar goed aansturen.
’Al met al geen dagelijkse kost dus, geeft Hoeboer toe. ‘Er was natuurlijk veel aandacht voor dit schip, maar eenmaal aan boord ben je daar niet mee bezig. We hebben allebei zoveel ervaring als loods dat we deze reis ook gewoon zagen als één die bij onze taak hoort.’ Daar hoort ook het afmeren bij. ‘Dat ging heel behoedzaam met 4 havenslepers en met gebruik van Shore-Tension van de KRVE. Die samenwerking zorgde voor een veilige meeractie.
’Toen hij na afloop van boord stapte, voelde Hoeboer vooral trots en voldoening. ‘Dit soort reizen zijn voor mij toch wel de krenten uit de pap. En het is natuurlijk prachtig dat de haven van Rotterdam zijn rol als Port of Refuge” waarmaakt en dat wij daarbij als loodswezen onze bijdrage kunnen leveren.
’Veel tijd om bij te komen van de bijzondere reis had Edgar niet. Ook zijn collega Jenny Hulsegge aan boord van de JULIETTA D stond woensdagochtend alweer aan boord van andere schepen. Tijd om alle nieuwsberichten terug te lezen hebben ze nog niet gehad. ‘Als ik straks thuis kom, pak ik ontbijt en dan ga ik er eens goed voor zitten’, lacht Jenny. ‘Dat is wel wat ons werk inhoudt: 24 uur per dag en 7 dagen in de week. Zo’n speciale reis tijdens je dienst maakt je wel trots natuurlijk, maar andere schepen willen ook veilig naar binnen en naar buiten’, benadrukt Hoeboer.
Bron: Loodswezen
Foto: Edgar Hoeboer